Carnaval wat een feest!

Hej belgenland,
vandaag de eerste boliviaan tegen gekomen die brussel, antwerpen en brugge kon situeren in belgie. En gisteren "je veux de l'amour" van de raymond gehoord in een restaurant. Morgen begint carnaval en dat zal eens niet gevierd worden in zuid amerika zeker, amai. reeds van vorige week is iedereen zich aan het voorbereiden op het grote feest dat een week zal duren. Nu al lopen overal in de straten kleine fanfarekes rond met op kop nen hoop zotten die als gek staan te dansen. ondertussen is er de traditie dat iedereen wordt bekogelt met waterballonnen en elkaar met schuimspuiten probeert te bekladden. zo gaat dat hier van smorgens tot s avonds. als toerist kan je beter dekking zoeken, want ze laten je niet heel.
ben eens benieuwd wat dat morgen zal geven als de carnavalprins intrede doet in de stad.
ik ben stillekes aan naar het zuiden van bolive aan het zakken en daar staat mij nog zoutvlakte van uyuni en zijn omliggende meren, Potosi en tupiza op mij te wachten. dit schijnt het schoonste stukje bolivie te zijn.
ik heb ondertussen een weekje La Paz achter de rug, waar ik me samen met Fennek aan de Huayna Potosi(6.088m) heb gewaagd. door de slechte weersomstandigheden wilden de gidsen helaas niet hoger klimmen dan 5500m. ikke teleurgesteld naar beneden, want dit was mijn tweede mislukte poging om nen top van een vulkaan te bereiken.slecht seizoen om te klimmen zeggen ze dan. Ik zal moeten terugkomen denk ik!
We zijn ook met een fietsken de world most dangerous road naar beneden gereden. 5 uur lang downhill met een steile afgrond naast u van soms meer dan 1000m. beginnen fietsen op een hoogte van 4700m en eindigen op 1200m, dat is toch de max zeker. tot voor 6 maand werd deze weg gebruikt door camions, bussen en autos. angstaanwekkend om te denken dat ze elkaar moesten kruisen op een weg van soms minder dan 3 meter breed. en dat zonder vangrails. er doken dan ook af en toe een paar camions naar beneden, hoe kan het ook anders.
we zijn ook door het nationaal park Lauca getrokken in het noorden van chili. echt prachtig landschap met vulkaangebergte, meren, een massa vicuñas en lamas, flamingos en vooral geen toeristen. Op een namiddag had het zo hard gehageld en geregend dat er zich een rivier vormde door ons hotel. Ik besloot om hulp te gaan halen bij de eigenaar, maar dat was niet zonder risicos. toen ik de deur opendeed stond er een soort van klein meer te wachten om de kamer binnen te treden. zo snel heb ik nog nooit een deur open en toe gedaan denk ik.
We hebben ook nog gelift en met zo´n echte grote amerikaanse camion meegereden. Bangelijk. ge houdt echt niet voor mogelijk hoe groot dat het in zo´cabine is. precies ne living.alle ja, fotos later zullen alles wel veel duidelijker maken.
voor de rest zijn we arequipa,de colcacañon,arica en putre een bezoekske gaan brengen. ik heb nog in cochabamba gezeten, maar ik was daar precies weer den enigste toerist. zoals altijd is het dan veel te duur om een tour naar een nationaal park te boeken, dan maar door naar sucre waar ik nu nog enkele dagen ga blijven.
zo, tot de volgende keer.
nog 1 maand te gaan. fieuw wat gaat dat snel. joekes